19 Aralık 2013 Perşembe

Şiirler Kalbimize Dokunur




Bugünü şiir günü ilan ettim. Ne zaman olmuş şiir okumayalı. Okudukça eski günler geliyor aklıma. Anılar, gelmiş, geçmiş, gelecek garip hallere sürüklüyor beni. Resmen ruhumu dinlendiriyor. Hafif bir müzik alsana metitasyon. Lise yıllarında okul gazetesine öykülerimi yazmıştım. Şiirde yazardım ama kimseye okutmaya cesaret edemezdim. Eleştirmenler çoktu etrafımda :) O zamanlar daha edebi bir yönüm vardı. Arkadaşlarımla okuduğumuz kitaplar hakkında konuşur, okulda şiir dinletileri yapardık. İyi ki de yapmışız. O yüzden okullarda bu tarz etkinliklerin mutlaka olmasını savunan biriyim. Bu aralar kitap okuyamıyorum. Aslında yatmadan önce bile bir iki sayfa okunabilir. Bahanesi olmamalı ama maalesef yapamıyorum. Evlenince hayalim bir kitaplığımın olması ve boş zamanlarımda kitap okuyabilmek. Eminim bir çok kişinin hayalidir. Umarım isteyen herkes yapabilir.

Sizlerde isterseniz bugün bir şiir seçip okuyabilirsiniz ama müzik eşliğinde. Benim size önerim yağmur sesinde isterseniz bu linkten TIK TIK dinleyebilirsiniz. Yağmur sesine eşlik etmesi için arka planda farklı bir şarkı da açabilir. Sevgiyle kalın...


Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen

Biz gelince bir yağmur başlar
yüzün çizilir buğulanan camlara
bir uzun karartma biter
akasyalar köpürür birdenbire
ve her avluda adınla anılan
çiçekler sulanır akşamüstleri

Bir arkadaş evine uğrarız yolüstü
bir fincan kahve içeriz, ısıtır bizi
başını sessizce omzuma koyarsın
gülüreyhan olur soluğun
Biz kalırız kuşlar dönüp gelir
her balkonda bir menekşe sesi

Belki yeniden güzelleştiririz
adları değiştirilen parkları
perdeleri hiç açılmayan evlerde
ışıklar yanar çocuk sesleri duyulur
tanıdık sevinçlerle dolar yeniden
kendi sesini kemiren alanlar

Anısı biz olalım bu sokakların
ve hiç durmadan yağmur yağsın
Biz gürültüsüz sözcükler bulalım
sarmaşıklar fısıldaşsın yine
Gidersek birlikte gideriz
yeni sevinçler buluruz hüzne benzeyen


Ahmet Telli

ahh o gece yolculukları
bir başka kentte, bir başka insan olmanın umutları
kaç yol arkadaşı kaldı şimdi geriye
gençliğin ilk acılarını birlikte keşfettiğimiz
                   kaç yol arkadaşı?
sürüyerek götürdüğümüz dargın beraberlikleri saymazsak
ne kalıyor elimizde?
ölenler,
terk edenler,
bir de telefonları, adresleri, kendileri değişenler...

Murathan Mungan

2 yorum:

Hamiyet Akan dedi ki...

Şiir, nefes gibidir; sizi ayakta tutar, hayat verir.

Şimdi yağmur sesini dinliyorum ve şiirler içimden akıyor tıpkı yağmur gibi.

Unknown dedi ki...

Ne güzel tasvir etmişsiniz:) Ben en çok Can Yücelin "Şiir, gürültüden müziğe geçmektir." sözünü severim. Mısraları unutmamak arada hatırlamak gerekir