Şiirler Kalbimize Dokunur

Bugünü şiir günü ilan ettim. Ne zaman olmuş şiir okumayalı. Okudukça eski günler geliyor aklıma. Anılar, gelmiş, geçmiş, gelecek garip hallere sürüklüyor beni. Resmen ruhumu dinlendiriyor. Hafif bir müzik alsana metitasyon. Lise yıllarında okul gazetesine öykülerimi yazmıştım. Şiirde yazardım ama kimseye okutmaya cesaret edemezdim. Eleştirmenler çoktu etrafımda :) O zamanlar daha edebi bir yönüm vardı. Arkadaşlarımla okuduğumuz kitaplar hakkında konuşur, okulda şiir dinletileri yapardık. İyi ki de yapmışız. O yüzden okullarda bu tarz etkinliklerin mutlaka olmasını savunan biriyim. Bu aralar kitap okuyamıyorum. Aslında yatmadan önce bile bir iki sayfa okunabilir. Bahanesi olmamalı ama maalesef yapamıyorum. Evlenince hayalim bir kitaplığımın olması ve boş zamanlarımda kitap okuyabilmek. Eminim bir çok kişinin hayalidir. Umarım isteyen herkes yapabilir.

Sizlerde isterseniz bugün bir şiir seçip okuyabilirsiniz ama müzik eşliğinde. Benim size önerim yağmur sesinde isterseniz bu linkten TIK TIK dinleyebilirsiniz. Yağmur sesine eşlik etmesi için arka planda farklı bir şarkı da açabilir. Sevgiyle kalın...

Anısı biz olalım bu sokakların

öpüşmediğimiz tek saçak altı

hiç bir otobüs durağı kalmasın

Biz yürüyelim kent güzelleşsin

gürültüsüz sözcükler bulalım

yeni sevinçlere benzeyen

Biz gelince bir yağmur başlar

yüzün çizilir buğulanan camlara

bir uzun karartma biter

akasyalar köpürür birdenbire

ve her avluda adınla anılan

çiçekler sulanır akşamüstleri

Bir arkadaş evine uğrarız yolüstü

bir fincan kahve içeriz, ısıtır bizi

başını sessizce omzuma koyarsın

gülüreyhan olur soluğun

Biz kalırız kuşlar dönüp gelir

her balkonda bir menekşe sesi

Belki yeniden güzelleştiririz

adları değiştirilen parkları

perdeleri hiç açılmayan evlerde

ışıklar yanar çocuk sesleri duyulur

tanıdık sevinçlerle dolar yeniden

kendi sesini kemiren alanlar

Anısı biz olalım bu sokakların

ve hiç durmadan yağmur yağsın

Biz gürültüsüz sözcükler bulalım

sarmaşıklar fısıldaşsın yine

Gidersek birlikte gideriz

yeni sevinçler buluruz hüzne benzeyen

Ahmet Telli

ahh o gece yolculukları

bir başka kentte, bir başka insan olmanın umutları

kaç yol arkadaşı kaldı şimdi geriye

gençliğin ilk acılarını birlikte keşfettiğimiz

                   kaç yol arkadaşı?

sürüyerek götürdüğümüz dargın beraberlikleri saymazsak

ne kalıyor elimizde?

ölenler,

terk edenler,

bir de telefonları, adresleri, kendileri değişenler...

Murathan Mungan